آیا میدانستید!

یاد گرفتم باید حواسم بیشتر به آدمای اطرافم باشه.

درسته که مسیر پیشرفت همیشه هموار نیست، درسته که ما گاهی، باید دو دستی فرصت‌هامونو بچسبیم.

ولی مهم‌تر از اون، لبخند آدماییه که دوسشون داریم.

آسمون به زمین نمیاد اگه ۳ روز کار نکنیم و همه‌ی ذکر و فکرمون بشه آدم‌های دوست داشتنی زندگیمون.

یاد گرفتم زندگی، واینمیسته برامون. باید مراقب لحظه‌هام باشم.

به پستای چرت و پرت من میگه مفهومی که دلم نشکنه :))))

خوشحال ترین آدم دنیام در لحظه!

قوانین جدید رو خیلی دوست دارم.

به طرز خیلی منطقی‌ای نشستیم قوانینی نوشتیم که به شدت دوست داشتنی هستن و دوست دارم تا ابد بهشون پایبند باشم، بدون کوچکترین محدودیتی حس امنیت کامل دارم.

هم منطقیه، هم پایه‌ی دیوونه بازیا و بچگیامه، هم درک میکنه و هم صبورانه میشینه تا تناقضای فکریمو حل کنیم.

نباید قربونش رفت؟ :)

یااااا خداااا

الان رفتم پستای قدیمیمو خوندم!

چقد فاز ** ناله‌ی شدیدی داشته!

چجوری تحملم میکردین؟

پیر شدم فک کنم! الان کسی انقد از این پستا بزاره بلاکش میکنم :)))

چقد خوشحالم که بزرگ‌تر و خوشحال‌تر شدم :)))))

+ینی یه روز میشه که بگم یاااا خدااا! چقد خوشحال بودم چجوری تحملم میکردین؟ :)))

۵ دقیقه بین کلاسام میبینمش، خوشحال میشم

انرژی میگیرم که کل روز و کل کلاسامو با حوصله سپری کنم

چیه این آدمی‌زاد...

صدای گنجشکا، هوای خوب و تمیز، درسای دوست داشتنی و یه دختر پرتلاش

دل‌خوشی‌ها زیادن :)